Ποιός είναι αυτός, εκεί στην γωνιά;

Πώς είναι;

• Είναι ψηλός;
• Είναι κοντός, λεπτός ή χοντρός;
• Είναι ξανθός ή μελαχρινός;
• Έχει πάει πανεπιστήμιο, ή όχι;
• Τi δουλειά κάνει;
• Τι ρούχα φοράει;
• Τι χρώμα μάτια έχει;
• Και ότι άλλο θέλετε.

Όταν διαβάζουμε ή κάνουμε post κάποιο σχόλιο, σίγουρα έχουμε κάποια εικόνα για τον bloger. Είναι σωστή;

Πόσο κοντά είναι στην πραγματικότητα;

Θα έχει πλάκα. Κάντε σχόλιο ότι μπορείτε να φανταστείτε για εμένα και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο.

Η αποκάλυψη θα γίνει στις 24/9.

Πόσο κοντά θα πέσεις;

Κάνε post το σχόλιό σου. Περιέγραψε πως με φαντάζεσαι...

Βαρύ το πρόγραμμα...

Σήμερα δεν είμαι πολύ καλά. Από εχθές το βράδυ κάτι με ενοχλεί. Μια ο λαιμός μου , μια νοιώθω «κομμένος», δεν ξέρω, όλα μου φταίνε. Πρέπει να «πληρώνω» ακόμα το ξενύχτι της Κυριακής και των εκλογών. Που θα πάει; Θα περάσει.

Στο μεταξύ, σήμερα ξανά άρχισαν τα σχολεία. Σκεφτόμουνα πόσο κουράζονται τα παιδιά. Έχουν πολύ βαρύ πρόγραμμα, αφού ξεκινούν την μέρα τους στις 7:00 που ξυπνάνε και μέχρι το βράδυ στις 9:30, έχουν σχολείο, μελέτη, μπαλέτο, αγγλικά κλπ. Είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι. Ο χρόνος για παιχνίδι, λίγος τις καθημερινές και τελικά προσπαθούμε τα Σαββατοκύριακα να προχωρήσουμε λίγο παρακάτω, τουλάχιστον στην Γλώσσα και στα Μαθηματικά, ώστε να είναι πιο χαλαρή μέσα στην εβδομάδα. Αλήθεια, έχετε δει τα βιβλία της Γ’ Δημοτικού; Κάνουν ότι κάναμε εμείς οι 35άριδες στην Ε’ Δημοτικού.

Βαρύ, πολύ βαρύ το πρόγραμμά τους με πολλές απαιτήσεις από το σχολείο. Την μισή μέρα είναι έξω από το σπίτι, τουλάχιστον τα δικά μου, που πάνε σε ολοήμερο. Καλό το ολοήμερο, αφού έρχονται σχετικά διαβασμένα και δεν έχεις πολλά – πολλά να κάνεις, αλλά έτσι και αλλιώς μια ωρίτσα την έχεις. Από την επόμενη χρονιά, θα είναι και η μικρή στην Α’ Δημοτικού!! Χαρές που θα κάνουμε!!

Σας αφήνω, τώρα. Πάμε να διαβάσουμε μαθηματικά...

Μεγάλη Ευκαιρία... Έτσι;

Τέλος τα πανηγύρια. Τα κεφάλια μέσα. Πέρασε και η Δευτέρα (μετά των εκλογών), η μέρα, κατά γενική ομολογία, της εκλογολογίας και τη μελέτης των αποτελεσμάτων και από αύριο στο κανονικό πρόγραμμα.

Τελικά στο ερώτημα Εκλογές ή Μπάσκετ, απάντησα μπάσκετ, αλλά δεν. Εκλογές είδα, τελικά και ντρέπομαι για αυτό, αλλά περίμενα να δω τα σχετικά με την αυτοδυναμία. ¨Όταν αυτή κλείδωσε, περίμενα αντιδράσεις. Αντιδράσεις, από ποιόν άλλο; Από τον Γιωργάκη. Αλλά που; Πάει έντεκα, πάει δώδεκα, πάει δωδεκάμισι, τίποτα. Ξεκίνησε και ο έρημος ο άλλος, (τι ποίος άλλος; ο Κωστάκης) να πάει στο Ζάππειο, αφού οι άλλοι δεν ξεκινούσαν, σου λέει, «εγώ θα περιμένω το εθιμοτυπικό;» και έφυγε, αλλά έλα που του την δίνει του Γιωργάκη και αποφασίζει να κάνει δηλώσεις (του ήρθε τώρα). Την ίδια ώρα της ήρθε και της Παπαρήγα και έτσι έμεινε ο Κωστάκης στο αυτοκίνητο να πηγαίνει με 10 για να κερδίσει χρόνο. Τι είπε ο Γιωργάκης; Είπε ότι θα διεκδικήσει και πάλι την ψήφο του εσωτερικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ!!!! ¨Έλα Χριστέ μου είπα και έκανα τον σταυρό μου «έχω και δύο παιδιά». Αρχίζει και ο Κωστάκης. Τι είπε; Είπε ότι θα συνεχίσει το έργο του!!! Γιατί; Τι έφταιξα; Νωρίτερα ο «Σύριζα και φύγαμε» μας ευχαρίστησε και δεσμευτικέ ότι θα ξανακατέβει στους δρόμους, ενώ η Παπαρήγα, είπε ότι από σήμερα θα δουλέψει. Τι φταίμε τώρα όλοι εμείς δεν ξέρω, αλλά μάλλον έτσι μας αξίζει. Ο φίλος μου, ο ΛΑΟΣ, είπε ότι θα συμφωνήσει και θα διαφωνήσει με την κυβέρνηση, αρκεί η Ελλάδα να μείνει στους Έλληνες. Έτσι που την κάνατε, δεν είμαι σίγουρος ότι την θέλουμε.... (που λέει ο λόγος..).

Κάπου εκεί και ενώ έλεγα άντε να κοιμηθούμε σιγά – σιγά, όλα τα κανάλια έψαχναν τον Βενιζέλο. Που είναι ο Βενιζέλος, που πάει και γιατί, «κάντε γρήγορα ρεπορτάζ» είπε η Στάη, βρε που είναι το παιδί και δεν το βρίσουμε, δεν μπορεί να χάθηκε έτσι, ξαφνικά, δεν το επιτρέπει και η σωματοδομή του.Τελικά αυτός κυνηγούσε τις κάμερες και αυτές αυτόν. Έκαναν γύρω – γύρω, στο Ζάππειο. «Τσα!! σας βρήκα» είπε"ο Βενιζέλος και άρχισε τις δηλώσεις, ότι «και αυτός είναι εδώ». Ρίγη τρόμου με διαπερνούν. Και αυτός, εδώ!!! Πάω να δω αν τα παιδιά είναι καλά, αν είναι σκεπασμένα. Δεν ξέρω τρόμαξα, είχα μια ανάγκη να τα δω...

Τελικά όλοι κέρδισαν, εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τον λαό. Όχι γιατί το συμφέρον του λαού είναι το ΠΑΣΟΚ, αλλά να έτσι τα έφερε η μοίρα. Μαζί να κλαίμε. Απλά, εμείς θα κλαίγαμε έτσι και αλλιώς.

Με αυτά και μ’ αυτά, κοιμήθηκα στις τρεις και σήμερα είμαι κουρούπελο. Το κεφάλι μου βουίζει και τα μάτια μου τσούζουν και έχω ραντεβού στις εφτά το απόγευμα, πράγμα που σημαίνει ότι σπίτι πάμε κατά τις εννιά! Θα χάσω τις καλύτερες ειδήσεις των τελευταίων τριάμισι ετών. Όλοι θα έχουν τον Βενιζέλο και θα προσπαθεί να εξηγήσει, με ποιόν τρόπο (βάσει του καταστατικού του ΠΑΣΟΚ), θα κατέβει στις εκλογές και θα ανέβει στο ανώτερο αξίωμα, για να κατέβει ο Γιωργάκης, που δεν κατάφερε να ανέβει και δεν κατέβασε τον Κωστάκη που δεν κατέβηκε και έμεινε επάνω και οι άλλοι κάτω, εκτός από τους μικρούς που ανέβηκαν, αλλά όχι τόσο ώστε να κατέβει ο Κωστάκης.

Κοίτα τώρα, πόσο "άτυχος" είναι ο Κωστάκης, που κέρδισε τις εκλογές, αλλά τα φώτα της δημοσιότητας είναι αλλού. Μπήκε μπροστά στους προβολείς ο Βενιζέλος και «έσβησε» τα φώτα. Έτσι εκεί στο σκοτάδι και ενώ όλοι θα ασχολούμαστε με τις λεπτομέρειες του καταστατικού, η κυβέρνηση του Κωστάκη, θα ασκήσει εξουσία. Εκεί στο σκοτάδι. Τα φώτα, τώρα είναι αλλού....

Μεγάλη Ευκαιρία..... Τα φώτα είναι αλλού και όλοι ξενυχτισμένοι....Ας ασκήσουμε εξουσία... Έτσι Κωστάκη!

Εκλογές ή Μπάσκετ;

Αρχίσαμε να μπαίνουμε σε ρυθμό (νομίζουμε) αφού ήδη αρχίσαμε το «κανονικό» πρόγραμμα. Αυτό το χειμερινό, εννοώ. Ξύπνημα 6:45, πλύσιμο, ντύσιμο, πρωινό, σχολείο, δουλειά, επιστροφή στο σπίτι, διάβασμα, μαγείρεμα, παιχνίδι (απαραίτητο για τα πιτσιρίκια – και για μας), μπαλέτο, αγγλικά, λίγο ειδήσεις (ότι προλάβουμε στα πεταχτά), καληνύχτα και πάλι από την αρχή. Όσο και να τα μοιραστεί ένα ζευγάρι, είναι πολλά. Τόσα πολλά που κάποιες φορές, κάθεσαι και λες πως να κάνω κριτική για το τι έκανα και τι δεν έκανα σήμερα, αφού είναι τόσα πολλά που δεν προλαβαίνω καν να τα φέρω στο μυαλό μου. Μπήκαμε, λοιπόν, στο πρόγραμμα και να που ξαναβγαίνουμε (και εμείς και τα παιδιά).

Πέρσι ήταν οι απεργίες (ευτυχώς εμείς δεν είχαμε πολλές), φέτος είναι οι εκλογές. Παρασκευή – Δευτέρα off. Έτσι έχεις τον χρόνο να σκεφτείς τι να ψηφίσεις, αν δεν είσαι από εκείνους που είτε έχουν ήδη αποφασίσει (αφού έχουν σκεφτεί) ή δεν ήταν αντικείμενο σκέψης, αφού ήταν αυτονόητο τι θα ψηφίσουν. Εγώ ανήκω σε αυτή την περίπτωση που ξέρω τι δεν θα ψηφίσω! Καλό καιρό να έχει την Κυριακή και όλα θα είναι καλά. Θα βάλουμε τα καλά μας ρούχα και θα βγούμε στον ήλιο. Θα περάσουμε πρώτα από το εκλογικό τμήμα να την ρίξουμε και μετά βούρ για ήλιο. Με τα καλά μας, ρούχα.

Αυτές τις μέρες, έχω την μοναδική ευκαιρία να δω την κυρία Καλλιόπη και τον κύριο Αντώνη, που μένουν στην διπλανή μονοκατοικία, με ρούχα διαφορετικά από την πιτζάμα τους. Νομίζω ότι δεν βγαίνουν ποτέ από το σπίτι, παρά μόνο για να ψηφίσουν. Καπέλο μαγκούρα για τον κύριο Αντώνη και μαγκούρα για την κυρία Καλλιόπη και βέβαια τα καλά τους ρούχα. Τις ημέρες των εκλογών διαπιστώνω ότι τελικά, σε αυτή τη χώρα ζουν και άνθρωποι μεγαλύτεροι από 60 με 65 ετών. Ευτυχώς γιατί πάντα σκεπτόμουν ότι έχω άλλα 25 άντε 30 χρόνια ζωής ακόμα, αλλά τελικά, να που υπάρχουν και 70άριδες και 80άριδες. Φοράνε πάντα τα καλά τους, ρούχα και γυρνάνε σπίτι με τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια για να μην ξέρουν τι ψήφισαν,αφού κάποιοι πάνε στην σακούλα μόλις βγούν και βλέπουν τι πέταξες, λένε.

Έτσι και εμείς, θα φορέσουμε τα καλά μας και θα βγούμε. Θα φάμε έξω και γυρίσουμε φορτωμένοι περιοδικά για να περάσουμε το μεσημέρι, μέχρι το απόγευμα που θα βγουν τα πρώτα εξιτπολς, αφού έχει πιαστεί ο αντίχειρας από το ζαπιγκ για να δούμε τα πρώτα, από τους πρώτους.

Αυτές οι εκλογές όμως μας κρύβουν μια ακόμα έκπληξη, εκτός από το αποτέλεσμα που φαίνεται αμφίρροπο, αν όχι όσο αφορά το ποίος θα βγει πρώτος, αλλά κυρίως ως προς την διαφορά και την αυτοδυναμία και την πεντακομματική βουλή και τα σενάρια περί συνεργασιών. Άλλη μια έκπληξη είναι το ευρομπάσκετ. Αν είμαστε στον τελικό, θα πρέπει να μοιράσουμε τον χρόνο μας, μεταξύ αγώνα και κοκορομαχίας. Αγώνας μεταξύ Ελλάδας και κάποιας άλλης (αν φτάσουμε στο τελικό) και κοκορομαχιών όλων τον πολιτικών μας, που θα έχουν (όλοι) κερδίσει και που θα απορούν πως δεν βλέπουν όλοι οι άλλοι την νίκη τους και την σαφή εντολή που έλαβαν από τον λαό.

Εγώ ψηφίσω αγώνα. Εκεί τουλάχιστον θα μπορώ να βρίσω, να μουντζώσω και να χειροκροτήσω, να φωνάξω μπράβο, να πανηγυρίσω, να διαμαρτυρηθώ, να χαρώ, να έχω αγωνία, να παρακαλέσω να μπει. Σε άλλη περίπτωση (που δω τα πάνες των εκλογών) μόνο θα στεναχωρηθώ, γιατί κανείς τους δεν κατάλαβε το μήνυμα.

Κανείς τους δεν με κατάλαβε. Για άλλη μια φορά...

Ξεκίνησαν τα σχολεία.

Σήμερα άρχισαν τα σχολεία. Θυμάμαι όταν είμουν μικρός το προηγούμενο βράδυ έκανα το πρώτο μου ζεστό μπάνιο. Ότι καιρό και να είχε, έκανα το πρώτο μου ζεστό μπάνιο. Θυμάμαι πώς μύριζε το μπάνιο.
Την άλλη μέρα, φόραγα τα καλά μου ρούχα και βουρ για τις παλιοπαρέες. Στην αρχή το έπαιζα σοβαρός, μπας και ήταν καμιά καινούργια συμαθήτρια και μετά...
Σήμερα, λίγο πολύ, προσπαθούμε να τα περάσουμε στα παιδιά μας, αλλά .. άλλαξαν οι εποχές (που έλεγε και η γιαγιά μου ). Σήμερα για τα παιδιά ήταν μια ίδια μέρα με την χθεσινή, μόνο που, να... άρχισε το σχολείο... Ε.. Εντάξει να και η νέα μας δασκάλα... εντάξει, καλή είναι.. απο αύριο να πάρω και την τσάντα μαζί μου, να την δεί η Αθηνά. ΟΚ... πάμε τώρα. Τέλειωσε ο Αγιασμός, πήραμε και τα βιβλία.. ΟΚ πάμε.
Μια απο τα ίδια λοιπόν. Μα γιατί όχι αφού τα έχουν όλα. Δεν τους λείπει τίποτα. Εϊναι χορτάτα παιδιά και μυρίζουν μπουχτίλα. Έχουν μπουχτίσει, τόσο που νομίζω δεν υπάρχει επιστροφή. Θα είναι για πάντα μπουχτισμένα και θα χαίρονται με μέτρο.
ΟΚ! Πάμε. Τι και αν ξεκίνησαν τα σχολεία..

Εγώ στην γωνιά... (εσύ στο κέντρο)..

Εγώ στη γωνιά, εσύ στο κέντρο, θα πρέπει να πει ο (όποιος) βγει (αν βγει κάποιος) σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.

Εγώ στην γωνιά (και ακούω) και εσύ στο κέντρο (λες). Τι λες; Αυτά που θέλεις να κάνω για εσένα. Εσύ είσαι στο κέντρο.

Μέχρι τώρα όλοι αυτοί (αυτοί που διεκδικούν την ψήφο μας) είναι στα φώτα της δημοσιότητας και λένε και λένε και ματαξαναλένε και εμείς ακόμα και ακούμε και δεν κλείνουμε τον διακόπτη. Άσε τους να λένε. Αν εμείς δεν ακούμε, που θα πάει θα βαρεθούν. Θα βαρεθούν να λένε. Ίσος κουραστούν και κάτσουν στην γωνία για να ακούσουν. Να ακούσουν εμάς, από το κέντρο.

Εσείς στην γωνιά, εμείς στο κέντρο..